Kırıkkale F Tipi Yüksek Güvenlikli Kapalı Ceza İnfaz Kurumu’nda tutuklu bulunan Gökhan Gündüz, cezaevindeki kimi uygulamaları protesto etmek gayesiyle 25 Mayıs 2017’de kantin önünde oturma hareketine başladı. İnfaz muhafaza memurları, harekete müdahale etti. Bu sırada teze nazaran, R.Ş. isimli infaz müdafaa memuru tarafından yere yıkılan ve başı betona vurulan Gökhan Gündüz’ün kolu büküldü. Bükmenin tesiriyle kolu kırılan Gündüz, bu formda kolundan tutulup sürüklenerek götürüldü. Hastaneye kaldırılan Gündüz’ün kolunun kırıldığı tespit edildi.
Nöbetçi müdürün ortasında bulunduğu 5 infaz muhafaza memuru, hakkında tutanak tutuldu. Tutanakta olay, “Tutuklu koğuş şebekesi girişine getirildiğinde kapının açılması beklenirken taammüden kolunun üzerine gelecek biçimde kendisini sertçe yere attı” diye anlatıldı. Memurlar hakkında açılan idari soruşturmadan ceza çıkmadı.
Koru kırılan Gündüz’e ise marş söylediği için, bir ay haberleşme yahut irtibat (mektup) araçlarından mahrum bırakma, onunla aksiyon yapan 3 arkadaşına da hücreye koyma yahut ziyaretçi kabulünden mahrum bırakma cezaları verildi.
Gündüz’ün kolunun kırılmasıyla ilgili Kırıkkale Cumhuriyet Başsavcılığı’nın başlattığı soruşturmadan takipsizlik kararı çıktı. Gündüz’ün avukatı Engin Gökoğlu’nun itirazından sonuç çıkmayınca, olay AYM’ya taşındı.
Anayasa Mahkemesi, yaptığı kıymetlendirme sonucunda tutuklunun kolunun kırılmasını “eziyet” diye kıymetlendirerek, infaz muhafaza memurları hakkında tekrar soruşturma yapılmasına karar verdi. Bu nedenle kararın örneğini Kırıkkale Başsavcılığı’na gönderen AYM, Gökhan Gündüz’e ise 70 bin TL manevi tazminat ödenmesine hükmetti.
Savcılığın aktif soruşturma yapmamasına eleştiren Yüksek Mahkeme, olay yerine ait kamera manzaralarına de atıfla, şunları belirtti:
“Adli soruşturmada da Cumhuriyet savcısı tarafından kamera manzaralarının içerikleri ortaya konulmamış ve infaz müdafaa memurlarının beyanlarının imgelerle uyumlu olup olmadığı tespit edilmemiştir. Hasebiyle bu manzaraları çözümleyerek gerçekte neler yaşandığını ortaya koyup olayı aydınlatabilecek imkâna sahip olan soruşturma makamlarının bu mevzuda sessiz kalması, onlara düşen -açıklama yapma şeklindeki- ispat yükümlülüğüne terslik oluşturmaktadır. Bu durumda müracaatçının argümanları doğrultusunda kamu vazifelileri tarafından kolunun bükülerek kırıldığının kabulü gerekmektedir. Somut olayın gerçekleşme şartları, müracaatçının kolunda meydana gelen kırığın niteliği ve bu durumun müracaatçı üzerindeki mümkün fizikî tesirleri birlikte değerlendirildiğinde aksiyonun eziyet olarak nitelendirilmesi mümkündür.”
