İyi Parti Genel Lideri Meral Akşener, Habertürk TV’de Ciner Medya Kümesi Ankara Temsilcisi Muharrem Sarıkaya, Veyis Ateş ve Serap Belet’in sorularını yanıtladı.
Akşener, konuşmasına, Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın “En makûs ihtimalle Türkiye’deyim” açıklamasına karşılık, “En güzel ihtimal Türkiye’mizden herkesi selamlıyorum” kelamlarıyla başladı.
Ekonomik ıstırapların vatandaşa yansıması
Akşener’in açıklamalarından satır başları şöyle:
“En çok geçim darlığı, iktisat, gençler açısından işsizlik, işsizliğe bağlı olarak ümitsizlik. Açlığa kadar giden talepler var. Bilhassa okul okuyan çocuklarımızda pandemiden ötürü EBA’dan, uzaktan eğitimden, bilhassa ilkokul çocuklarımızda tablet gereksinimi çok yüksek. Yüksekova’daki gençle, Eskişehir’deki genç birebir sıkıntıyla dertleniyor. Doğu, batı, büyük, küçük kent farkı kalmamış. Hakkari merkezde esnaf gezerken gençten bir arkadaşın dükkanına girdik. Beyaz eşya bayisi. ‘Beş nesil bu işi yapıyoruz, artık iş yapamıyoruz, kapatmak zorundayız. Amelelik mi yapacağım, taş mı taşıyacağım’ demişti. Bunun benzerini İstanbul Beşiktaş’ta da görüyorsunuz. Bunun bayanlara yansıması da var.
‘İş besin bulma sorununa kadar gidiyor’
O kadar acı bir şey ki, Gaziosmanpaşa’da genç hanım, yanında iki küçük çocuğu var. ‘Evde hiçbir şey yok’ dedi. Kocası müzisyenmiş. Kulağıma o denli bir şey söyledi ki, Arkadaşıma ‘kenara alın’ dedim. İki kız çocuğu ‘anne hamburger alabilir miyiz’ demiş. Kütahya’da ‘et alıyor musunuz’ dediğimde nasıl kızdı bana bir adam biliyor musunuz; ‘ne eti abla’ diye yanıt verdi… Kimse farkında değil, sahiden iş besin bulma sorununa kadar gidiyor. Kayseri’de bir kişi hala kurban eti yediklerini söyledi.
Pandemi, ekonomiyi nasıl etkiledi?
Gençler açısından hayal kuramama, iktisadın sorunları vardı. Türkiye’de sistem her tıkandığında çeşitli formlarda iktidar iş göremez haline geldiğinde kesinlikle bir tarafı suçlamayı tercih etti. En son Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi denilen, bize nazaran partili cumhurbaşkanı sistemi. Nihayet 2017’de buraya yönelik referandum yapıldı. 2018’de de Cumhurbaşkanı seçimi yapıldı. Hukuk tam bilakis berbatlaştı, adalet berbatlaştı, demokrasi tam ve kamil olmadı, tam aksine berbatlaştı. Bayan cinayetlerinde artma oldu. İktisat uçacaktık, aşacaktık, kaçacaktık olmadı. İşsizlik arttı. Her şey daha berbata gitti. Tek bir kişinin iki dudağının ortasına sistemi verince sistem kilitleniyor. Üzerine de pandemi geldi.
‘Ağzımı güç tuttum…’
Sayın Kılıçdaroğlu, Sayın Erdoğan sistematiği var Türkiye’de. Sayın Erdoğan Cehape zihniyeti, düşman zihniyet vs. diyor. Bu kutuplaştırma büsbütün iki mahallenin kıymetleri üzerinden arbede haline dönüşüyor. O tarafa seküler, bu tarafa muhafazakâr dersek. Bu insanların, inançları, bedelleri, hayat şekilleri üzerinden bir gürültü var. Artık bunun bir algoritması, şablonu var. Bazen on beş günde bazen ayda bir oluyor. Sayın Erdoğan çıkıyor, cehape zihniyeti, sayın Kılıçdaroğlu ya FETÖ’cü oluyor, ya darbeci oluyor. Sayın Kılıçdaroğlu doğal olarak ona yanıt veriyor. Gazeteciler bana soruyor, siz ne diyorsunuz? Ağzımı sıkıntı tuttum, ‘elinin körünü, sana ne, bana ne’ diyecektim demedim.
‘İktidar partisi gitsin diye bu millet acından ölsün diye bir durumumuz yok’
Sanayici üretir, bunu satacak birine muhtaçlık var. Bu da esnaf. Esnaf en fazla istihdamı oluşturan daldır, dayanak kümesidir. Bir dükkana giriyorum ben ekseriyetle arkadaşlar selamünaleyküm diyor, ben ‘merhaba, nasılsınız’ diyorum. ‘Ben iktidar partisini yermeye, kendi partimi övmeye gelmedim. Derdiniz nedir, tekliflerinizi bu haftaki küme konuşmama koyacağım’ diyorum. Bu çok tuttu. Sesinin duyulmasını isteyen beşerler benden bunu bekliyor. Pandemi geldi devreye, kapanmalar oldu vs. derken. O devirde mecburen gidemedim. Bu sefer milletin kürsüsü diye bizimle ilgisi olmayan, STK’ların önerdiği insanların sözcülerini Meclis kürsüsünden duyurmak üzere formül başlattık.
Oraya çıkan ne bayan, ne erkek, ne genç, ne yaşlı, bir Allah’ın kulu ne Erdoğan’a ne partisine bir incitici kelam söylemedi. ‘Sayın Cumhurbaşkanım ne olur sesimizi duy’ dediler. Biz orada iktidara küfür ettirmiyoruz. Sayın Erdoğan’ın başında bulunduğu iktidar partisi gitsin diye bu millet acından ölsün, nefessiz kalsın diye bir durumumuz da yok. Biz bu tansiyonu düşürmek, gerçek sıkıntıları gündemimizde tutmak, kısaca milletimizin bize verdiği misyonu olan halkın avukatı misyonunu yerine getirmek. Makulun yanındayız.
“O seçimi birinci tıpta alma imkanımız yoktu”
İttifaklar partili cumhurbaşkanlığı sistemi kabul edilirken bizatihi ortaya çıktı. Yan yana gelişler oldu. İki ittifak modeli ortaya çıktı. Bizim ittifak modelimizde 24 Haziran’dan sonra Saadet Partisi ile Demokrat Parti biraz da seçim ittifakı üzere oldu. Cumhur İttifakı ise et tırnak, birebir damarın kanı vaziyetine geldi. Kurumsal kimlikleri neredeyse ortadan kalktı. Bunu bir tenkit değil tespit olarak söylüyorum. Tek bir parti haline dönüşen bir yapı oluştu. Kümesi olan iki parti Millet İttifakı içinde olduk. HDP esasen dışarıda farklı gelişti. 24 Haziran’da seçim sisteminde alandaydım. Milletvekilliği için aday olan arkadaşlarımızın yürüdüğü yol öteki, Cumhurbaşkanlığı adaylığı konusundaki yürüyüş diğer bir şeydi. Kendini muhalif diye tanımlayan ister Saadet, ister Demokrat, ister bizim, ister CHP’nin farketmez, muhalif seçmenin tümü birinci cinste sayın İnce’nin seçimi alabileceğine inandı.
O seçimde birinci tıpta matematik olarak alma imkanı yoktu. Zira biz tartılmamıştık, ne alacağımız muhakkak değildi. Bizim orada yapacağımız şey ikinci tipe kalmaktı. Meral Akşener ikinci tipe kalırsa Kürtler oy vermez oldu. Bunu da bir kenara koyduk. Seçim gecesi bitti. Ben 7.3 aldım. Benim aldığım oy oranı Ekmeleddin İhsanoğlu beyefendinin aldığı oy kadardı. Sonuçta acayip bir hayal kırıklığı oldu. Ben 15 falan alsaydım, birebir çekiçler benim başıma inecekmiş. Oradaki seçmenin davranışını çalıştım.
“Demokrat Parti girmeseydi Balıkesir’i kazanıyorduk”
Bir ümitsizlik oluştu. Sayın Erdoğan’ı demokratik formda gitmeyecek diye. Daha büyük fotoğrafı oluşturabilmek için o masaya oturduğumuzda Türkiye mi, Yeterli Parti mi diye ikilemde kaldığımızda Türkiye’yi tercih ettik. Biz 19 ilçeyi kazandık. Yalnız girmiş olsaydık tahminen 16 alacaktık. Ancak İstanbul, Ankara ve Adana. Muharrem Bey’le o vakit rastlaşıyorduk. Bursa çok pisi pisine gitti. Saadet Partisi, Demokrat Parti orada başka farklı adaylar çıkardılar. Biz Demokrat Parti’nin Balıkesir’de farklı aday çıkarmasının önüne geçip birlikte gitseydik orayı alıyorduk. Bunlar da tekrar öğrenmemiz gereken alanlar. Ben İstanbul’un katiyetle alınacağını söylediğimde Muharrem Sarıkaya beyefendi hakemdi. Bir şeylerin değiştirme imkanı aslında Ankara, İstanbul’du. İstanbul’da birinci çeşit, 13 bin 500 fark. Muhalif seçmen ‘başaramayız’ diye sandığa gitmedi. Buna karşılık muhafazakar dindar Kürt seçmen sandığa gitmedi.
‘Dindar Kürt aydınların, kanaat başkanlarının silsilesini biliriz’
Dindar Kürt aydınların, kanaat liderlerinin silsilesini biliriz biz. Türkiye’de merhum olmuş ne kadar dini kümenin başında bulunan bireyler vardıysa hepsiyle masaya oturmuşumdur. Annemin ailesi muhafazakâr geleneğin içinde. Annemin dayısı Menderes’in vilayet lideri. Babamın ailesi ise Cumhuriyet kurucusu, Atatürk’ün arkadaşları. İki yapıdan olunca çok şanslıyım. İki tarafı da biliyorum. Merhum babam paşasını devirdiği için merhum Ecevit’e hiç oy vermedi. Merhum babam ondan sonra Türkeşçi oldu tırnak içinde. Dindar bir ailenin kızıyım. Yanımda erkek arkadaşlarım olurdu. İstek Akçalı olurdu mesela. O silsileyi biliyorum. Bağcılar’da kimler oturur, Fatih’te, Esenler’de kimler yaşar biliyorum. O bilgiyi, görgüyü, tanışıklığı harekete geçirdim. Güneydoğu ziyaretlerimin bununla ilgisi yok.
‘Akşener’i, Uygun Parti’yi test edeyim derken, Kürtlere hakaret ediliyor bu ülkede’
Acı olan ne biliyor musunuz? Güzel Parti ve Meral Akşener, HDP üzerinden daima test edilir oldu. HDP ile Meral Akşener’i, Güzel Parti’yi terbiye, test edeyim derken, Kürtlere hakaret ediliyor bu ülkede. Ben Güneydoğu’yu nitekim bilen Batı’da doğmuş siyasetçilerden birisiyim. Ben konutlarda kalırdım. Çoğunuzun tanıdığı isimlerin konutunda kalırdım. O konutlarda nasıl karşılarlar sizi biliyor musunuz? Kocasız, yalnız gitmişseniz, konutun en büyüğü, yaşlı bayan, yere yatak serilir, orada yaşlı bayan yatar, odanın kapısının dışında sandalyede bir genç sizi korumak için bekler. Artık daima bir hakaret lisanı oluştu. Ben buna karşıyım. Buradan Türkiye’ye hayır çıkmazı anlatmaya çalıştım. Bu açıklıkla söylüyorum, Güneydoğu’da PKK karşısında şehit veren pek çok aile var. Biz onlara ne diyeceğiz? Bir seçim uğruna. Devletin yanında yer almış aileler aileler şehit vermiş. Hakkari’deki korucular Türk bayrağı ile atkıyı bana taktı. Bir kişi de çıkıp bana ‘Bu nedir’ demedi.
“Kürtlerin tamamına siz şayet PKK’lı derseniz yanmışız biz. 31 Mart’a giderken Yeni Şafak Gazetesi CHP ve bizden 29 kişiyi nüfus cüzdanıyla yayınladı. Bizim Abdullah Uçar’ımız var bizim. Muş’lu. Abdullah Beyefendi benim kardeşim. Onu aday yaptık. Sayın Kılıçdaroğlu ile Bursa’da mitinge çıkıyoruz. Abdullah’ı çağırdım. ‘Abla ben Kürdüm fakat PKK’lı değilim’ diyeceğim dedi. Her Kürde ‘Kürdüm amma PKK’lıyım diye yapıştırıyorsak’ vah bu ülkeye! Hiçbir seçmen dini, mezhepsel, etnik olarak hiçbir partinin marabası değildir. Sayın Erdoğan da, sayın Kılıçdaroğlu da, ben de onlara yalvarıp oyunu almak durumundayım.
Meral Akşener Cumhurbaşkanı adayı olur mu?
24 Haziran’da Meral Akşener Cumhurbaşkanı adayı olmuş olduğu için artık herkes dönüyor ‘sen aday mısın’ diye soruyor. Yarın ben Cumhurbaşkanı olabileyim diye bırakın kelimeyi, harf çıkarmadım ağzımdan. Ben kendimle ilgili vazgeçmeyeceğim hiçbir şey yok, bana dair. Türkiye’nin bugün içinde bulunduğu koşulların en büyük sorumluluğu tek adam problemidir. Cumhurbaşkanlığı diye getirilip partili Cumhurbaşkanlığına çevrilen ucube sistemdir. Önceliğimiz bu sistemi değiştirmek olmalıdır. Bu sistemin değişmesinin önüne geçecek hiçbir halim olmayacak, bu kadar net söylüyorum. Artık DEVA kuruldu, Gelecek kuruldu. Demokrat Parti var Saadet Partisi var. Millet İttifakı nasıl genişleyecek, artık bir şey söylemiş olmam o partilere ayıp olur.”
‘Alkolün tadını bilmem ancak içene de karışmam’
Alkollü içki yasağına da değinen Akşener, “Gündemimizin bu olmaması gerekiyordu diyorum ben. Bütün bunların karşılığında stopaj ne oldu konuşmadık. İmkanı olmayan ailelere 500 lira verin dedik. Esnafa 1 sene faizsiz ve ödemesiz verin dedik. Aşıyı konuşamıyoruz. Artık mutant çıktı. Ben ideolojik olduğuna inanmıyorum. Bu büsbütün ‘canbaza bak’ kıssası. Rauf Tamer’i hatırlayalım. Ben hayatımda hiç alkol almadım, tadını bilmiyorum. Lakin alkol alan beşere karışma hakkım yok. Bu türlü bir hakkı kendimde bulmuyorum. Niye kendi inancım üzerinden fikir beyanında bulunmak zorunda bırakılıyorum. Meral’den bahsetmiyorum, benim üzere insanlardan bahsediyorum”