Barış Terkoğlu, “Bugün bir bayan daha yakılacak” başlıklı yazısına, “-Mademki mesken işlerinde bu kadar hünerlisin neden hanım hanımcık konutunda oturmuyorsun -Ev işi yapan bayan çok ancak benim işimi yapacak kimse yok.” Müellif Bernard Shaw, erkeklerin savaşına elinde kılıçla giren Jan Dark’ın, sonu yakılmayla biten mahkeme sorgusunu bu türlü anlatıyordu. Siz, bir bayanlar gününde bu yazıyı okurken, ben bir bayanın 6 asır sonra elindeki keskin kalemiyle yargılanmasına şahit olacağım.” tabirleri ile başladı.
Terkoğlu’nun yazısı şöyle:
“Aslında hikayenin tanığısınız…
“Durmuş Özkan” takma isimli ihbarcı, 17 Ekim 2019’da Ankara Cumhuriyet Savcılığı’na bir mektup yazdı. Nedense 17 gün bekleyip, 4 Kasım 2019’da, Ankara’da bir postaneden savcılığa gönderdi. Mektup, 13 Kasım 2019’da savcılık tarafından alındı.
Mektupta “Hadımköy Kışla Komutanlığı’nda vazifeli Astsubay Erdal Baran devlete karşı cürüm işlemektedir. Zımnî kalması gereken operasyonlara ilişkin bilgileri telefonla dışarı çıkardığı kanaatindeyim” yazıyordu.
Hadımköy, İstanbul’daydı. Lakin ihbarcı bunu nedense Ankara’daki savcılığa bildiriyordu!
Elbette, bu türlü bir ihbarı ciddiye alıyorsanız çabucak harekete geçersiniz. Lakin o denli olmadı. Savcılık bir müddet bekledi. Olay yeri İstanbul’du. Oradaki savcılığa da göndermedi. Tam 16 gün bekledikten sonra 29 Kasım’da soruşturma açtı. 2 Aralık 2020’de Astsubay Erdal Baran hakkında dinleme kararı aldı.
İki bakanın Yıldız rahatsızlığı
Savcılık, Astsubay Baran ile gazeteciler Müyesser Yıldız ve İsmail Dükel ortasında konuşmalar olduğunu bu sayede “önceden bilmiyormuş gibi” fark etti! Neredeyse tamamı Baran’ın aradığı konuşmalardı. Ortada doküman gönderme yoktu. Müyesser Yıldız’ın eski model bir telefonu vardı. Haliyle tüm belge zımnî gizli değil, açıkça telefonda yapılan konuşmalardan ibaretti. Buna dayanarak 9 Ocak-9 Mart 2020 aralığında gazetecilerin de telefonları dinlenmeye başladı.
Dinleme 9 Mart’ta bitti. Devam da etmedi. O denli ya bu türlü değerli bir hata işlenmeye devam ediyorsa takibin sürmesi, hatta fiziki izlemeye dönüşmesi gerekmez miydi?
Bu ortada Müyesser Yıldız’ın, yaptığı 15 Temmuz haberleri nedeniyle, Savunma Bakanı Hulusi Akar’la davalık olduğunu hatırlatalım. 5 Haziran 2020’de ise İçişleri Bakanı Süleyman Soylu’nun hakaretlerine karşı, Müyesser Yıldız, bakana 1 liralık dava açmıştı.
Bundan 3 gün sonra, 8 Haziran 2020’de Yıldız, Dükel ve Baran gözaltına alındı. 12 Haziran’da Baran ve Yıldız tutuklandı.
Belgeleri görme yetkisi yok
18 Haziran 2020’de savcılık, Ulusal Savunma Bakanlığı’na (MSB) bir yazı yazdı. Görüşmelerin içeriğinin “gizli bilgi” olup olmadığının tespit edilmesi isteniyordu.
MSB bir heyet kurdu. Heyet, bir astsubay ile iki gazetecinin telefon konuşmalarını inceledi. 11 Eylül 2020’de verilen karşılıkta; özetle, konuşmaların bir kısmıyla ilgili Genelkurmay ve Kara Kuvvetleri’nde kapalı dokümanlar olduğu, bir kısmıyla ilgili olmadığı yazıldı.
Savcılık bu cevaba dayanarak birkaç gün sonra iddianame hazırladı.
Buraya kadar olan ayrıntıları gördünüz, duydunuz, okudunuz, biliyorsunuz.
Gelelim, asıl ayrıntıya
Öyle ya her gün televizyonlarda askeri operasyonlar, uçan uçaklar, atılan füzeler saatlerce konuşuluyordu. Kimi harita başında anlatılan kimi olay yerinden gösterilen manzaralarla eksik kalan bir şey olmuyordu. Bir televizyon kanalındaki reytingi yüksek bir programı alıp MSB’ye gönderseler, “bunlar gerçek mu” deseler, alınacak yanıt aşağı üst tıpkı şey olacaktı.
Mahkeme “doğrudan suçu” bulmak için farklı bir şey yaptı. Astsubay Baran’ın misyon yaptığı birliğe bakılarak Baran’ın gazetecilerle konuştuğu mevzular hakkında var olan evrakları “görmüş olma ihtimali var mı” diye sordu. O denli ya Baran neredeyse her husus hakkında yorum yapıyor, bütün dünya problemlerini anlatıyordu.
4 Kasım 2020’de, İstanbul’daki birlik, bu soruya “yerinden” cevap verdi. 23 Temmuz 2008-8 Haziran 2020 aralığında Baran’ın Hadımköy’deki birlikte ikmal astsubayı olduğu, lojistik faaliyetlerin yürütülmesinden sorumlu olduğu söylendi. Baran’ın ulaşma yetkisi olan evraklar şöyle anlatıldı: “İkmal astsubayı kullanıcı yetkisiyle sırf birliğinin bilgilerinin bulunduğu sırf kendisine tanımlanan ikmal astsubayı klasörüne erişim yetkisi bulunmaktadır.”
Baran’ın kelam konusu tarihler ortasında, yurtiçi ve yurtdışında rastgele bir misyona gitmediğinin anlatıldığı cevapta, öbür dokümanlara de ulaşamadığı söylendi. Nihayetinde Baran’ın konuşmaları için “görevi gereği bilgi sahibi olabilir” denildi.
24 Kasım 2020’de, Baran’ın birliği, bir çalışma daha yaptı. Gazeteciler ile Baran ortasındaki sohbete husus olabilecek 31 başka konuşma başlığında birliklerine gelen evrak olup olmadığını tek tek inceledi. Sonuçta Baran’ın birliğinde, bu bilgi ve evrakların tamamına yakınına rastlanmadığı ya da kelam konusu evraklara Baran’ın ulaşmadığı anlaşılıyordu. Ulaşabildiklerinin de konuşmalarla alakası yoktu.
Mahkemeye gönderilen evrakta bir şey daha dikkatimi çekti. O da Baran’ın birçok kere psikiyatriye sevk edilmiş olması ve burada konan teşhisler.
Sırları FETÖ’ye teslim edenler
Yine de hâlâ boşlukta kalan bir şey var. TSK’nin en düşük rütbeli askerini ve konuştuğu gazeteciyi “olmayan belge” ve “olmayan devlet sırrı” ile tutuklatanlar, nasıl oldu da Kara Kuvvetleri istihbaratının başına bir Fethullahçı generali atadı? Nasıl oldu da TSK’nin bütün sırlarını, rütbesini Fethullah Gülen’in taktığı bir isme, üstelik hakkında her şey bilinirken teslim ettiler? Nasıl oluyor da yıllardır FETÖ ile bağı çeşitli biçimlerde sürmüş o general bugün dışarıda gezerken, ruhsal problemleri olduğu bilinen bir astsubay içerde tutulmaya devam ediyor? Bütün bunlar, yıllardır o izleri süren bir gazeteciyi mazeretle cezalandırmak için olmasın!
8 Mart’ın fabrikada yakılan bayanlar anısına “emekçi bayanlar günü” olduğunu anlatıyoruz. Shaw’ın yapıtında, Jan Dark’ın kendisini yakanlarla hayali müsabakasında söylediği üzere: “Sen beni yakmasaydın bu kadar âlâ hatırlamazlardı!”
Bugün bir ateşin alevlenişini, insan aklının içindekilerin tutuşmadığını bilerek izleyeceğiz!”