CHP Genel Lider Yardımcısı Denizli Milletvekili Gülizar Biçer Karaca, Denizli’de geçimini müzisyenlikle sürdüren, pandemi devrinde işsiz kalan müzisyenlerin ıstıraplarını dinledi. Yaşadıkları yoksulluk ve işsizliğin yıprattığı müzisyenler, ne çocuklarına şeker alabilecek paraları olduğunu ne kâfi dayanak alabildiklerini ne de faturalarını ödeyebildiklerini anlattı. Pandemide ağırlaşan şartlarda geçim kaynakları enstrümanlarını satmak zorunda kalan müzisyenler mahallî idarelerden ve yöneticilerden dayanak taleplerini iletti:
‘Ne doğalgaz, ne elektrik faturamı ödeyebiliyorum’
Mermer ocağında çalışmayı denediğini belirten müzisyen şunları söyledi:
“Müzik bölümü bittiği için geçinemez durumdayız. Ben kendi enstrümanımı sattım. Bir sürü arkadaşım satmak zorunda kaldı. Hayat kuralları sıkıntı, eşimi ve çocuklarımı köye gönderdim. Ne doğalgaz, ne elektrik faturamı ödeyebiliyorum ne market alışverişi yapabiliyorum. Dönem açılsa düğünler başlasa bile benim düğüne gidecek enstrümanım yok. 11 ayda aldığımız yalnızca 1000 TL yardım… Öbür hiçbir takviye yok. Lokal idarelerin bize sahip çıkması lazım. Öbür kentlerde müzisyenlere çalışan olursa 1000’er TL, çalışmayan müzisyen ise 2000 TL yardım veriliyormuş, Denizli Büyükşehir Belediyesi de bize bu türlü yardım yapsın. Konutum kira, 9 aylık kira borcum var, 2-3 güne mesken sahibi ‘evi boşalt’ diye geliyor, ayrılsam nereye gideceğim. İş aradım. İŞKUR’a başvurdum, mermer ocağı çıktı. Sen bunu yapamazsın dedi sahibi, sakatlanıyordum orda da olmadı.”
‘Öleyim mi ben?’
Pandemi kısıtlamaları nedeniyle işsiz kaldıktan sonra hurdacılık yapmaya çalıştığını söyleyen müzisyen CHP’li Karaca’ya bu türlü kaygı yandı:
“Arkadaşımın eski püskü motorunu aldım, hurdacılık yapmaya çalıştım o da olmadı. Motor eskiydi toparlayamadım. Hem müzisyenlik yapıyordum 3-5 kuruş babamla kazanıyorduk. Lakin bu pandemiden ötürü enstrümanları sattık. Artık yeterlice sıkıntı durumdayız. Çocuklarımın yanına gidemiyorum. Çağırıp getirsem ‘baba şeker al’ dese, cepte param yok. ‘Bir hamburger yedir’ dese ben ne yapacağım. Ağlayacak duruma geliyorum. Param olmadığı için çocuklarımla görüşemiyorum. Ben kendi karnımı doyuramıyorum. Toplumsal yardımlaşmaya gidiyorum ret, ret, ret! Öleyim mi ben?”
Çocuklarının kendisini telefonda engellediğini söyleyen müzisyen, şöyle konuştu:
“Çocuklarıma bakamıyorum. 44 yaşındayım ailemle kalıyorum. Onlar bana bakmak zorunda kalmamalı… 3 icra belgem var, işe girsem çıkarıyorlar. Nefes darlığım, KOAH’ım var. Rahatsızım. Malulen emeklilik için başvurdum, çalışamıyorum. Belediyeden 2 kere erzak yardımı aldım. Eskilerde kömür geldi, birkaç kere 1000 TL aldım o da toplumsal yardımlaşmadan değil. İktidar partisinin bir liderine gittim. Arz ettim, evrakları, tabip raporlarımı gösterdim. Üniversiteden ilaç yazdılar, 150 bin TL’lik… Haydi aldım diyelim 450 bin TL’lik makinesi var nasıl alayım. Ak Parti, sizi Kızılay’a gönderelim dedi, yalnızca bir sefere mahsus 100 TL’lik kart verdiler. Çocuklarım beni telefonda engellemiş. Ben olsam ben de bana küserdim daima yok yok yok… Utancımdan çocuklarımın yanına gidemiyorum.”
‘Cep delik cepken delik’
CHP Genel Lider Yardımcısı Gülizar Biçer Karaca’ya sıkıntılarını anlatan müzisyen, görüşme sırasında cüzdanını çıkardı, güç durumda kalınca diye sakladığı uğur parası dışında cüzdanından yalnızca bozuk paralar çıktı. Cebimiz delik, yok, para yok diyen müzisyenlerin problemlerinin takipçisi olacağını söyleyen Gülizar biçer Karaca, “vinçlerle gelip 128 Milyar Dolar Nerede afişlerimizi sökmekle uğraşacaklarına, halkın haline baksınlar. Memleketi harabeye döndürdüler. Ne hemşehrilerim ne yurttaşlarımız iktidarın bu beceriksizliklerinin faturasını ödemek zorunda değil” dedi.