İkizdere’de hayat alanlarının talan edilmesinin önüne geçmek için direnişte olduklarını belirten Ali, “İkizdere Rize’nin en az gelişmiş ilçesi bir de bu taşocağı olursa İkizdere diye bir şey kalmayacak. Biz yatırıma karşı değiliz fakat bir yeri yok ederek öteki bir yeri yapamazsınız. Ben buranın ağaçlarına salıncak kurarak büyüdüm. İkizdere’nin belediye lideri da başında bizimleydi bakan geldiğinde bizi ‘marjinal’ ilan etti. Ben ona bunun için oy vermedim” dedi. İhsan da “Valilik İkizdere’ye özel yasak çıkardı. Bu bile 30 şahıstan korktuklarını gösteriyor. İnsanların nasıl bir tesir yapacaklarından çekindiler. Biz marjinal değil Rizeliyiz. Yepyeniyiz. Bizi ötekileştirmeye, algı yaratmaya çalışıyorlar. ÇED raporlarına baktığımızda da hukuksuzluk ortada. Ne yapalım istiyorlar. Bırakıp gidelim mi toprağımızı? Gençliğimiz burada geçiyor, geleceğimizde burada olsun istiyoruz” diye fikirlerini aktarıyor.
Cumhuriyet’ten Leyla Kılıç’ın haberine nazaran, Rize İkizdere’de köylülerinin Cengiz İnşaat’a ve onu savunan Ulaştırma ve Altyapı Bakanlığı’na karşı gayreti sürüyor. İkizdere’deki ikinci günümüzde de sabahın erken saatlerinde köylülerin yanına geldiğimizde jandarma ile yaşanan diyaloğa denk geldik. Lokal basın mensuplarının direniş alanına giremeyeceği ve yalnızca meskenlerde ve bahçelerinde imaj alarak haber yapabilecekleri söylenirken çadırların söküldüğü alanda görüşmek istediğimiz köylülerin yanına gitmemize de müsaade verilmedi. Köylülerin konutlarına yanlışsız ilerlerken bir konutun bahçesinde bizleri 80 yaşındaki Terhan Teyze (Baş) karşıladı. Terhan Teyze’nin iki bacağında da platin olmasına rağmen direnişin birinci günlerinde vadiye çıkarak “talana dur” demişti. Devlet erkânına da seslenen Terhan Teyzi, “60 yıldır ben burada, ömrümü yıprattım, sen geldin buraya askerini diktin” diyor. Konutundaki musluktan çamur aktığını kaydeden Terhan Teyze, “Dağın zirvesinden taş alacaksın. Bizden ne istiyorsun? Buradan alana kadar satılıyor, git oradan al. Bu kadar inat ne için? O hain firma yıkılsın inşallah. Jandarmayı dikiyorlar, o girmesin bu girmesin. Sesimizi duyurmak için gelen gazetecileri, bile engelliyorlar. Hepsini Allah’a havale ediyorum. Benim kocamın mezarı bile burada, ölünce ben de burada yatacağım. Bugünün yarını var. Babanın yeri mi de burası gelip milletin tapulu mallarını alıyorsun” diye konuşuyor.
Ormandaki hayvanlar gidecek nerelere…
Köylü bayanlar her gün söyledikleri türküler için bir ortaya gelip çalışıyor… “Atma” olarak nitelendirdikleri türküleri Karadeniz şivesi ile söyleyen köylü bayanlar şu sözlerle içini döktü: “Hep birlik duracağuk ormanlarin yanına, hakkımızı yiyenun ateş insun karnina. Aldın kepçeyi girdun ha bu hoş ormana, senin arkan kuvvetli daha ne olur sana. Geldi ha bu vekiller bakacak derelere, ormandaki hayvanlar gidecek nerelere…”
Gazeteciler alana alınmadı
Gazetecilerin alana alınmaması üzerine bölgeye gelen Artvin Barosu’ndan avukat Elif Bekar da hata duyurusunda bulunacaklarını söyledi. Bekar, “Alana geldiğimizde gazeteci arkadaşlar direnişçilerin olduğu alana alınmadı. Münasebet olarak valilik müsaadesinin gerektiğini söylüyorlar lakin basın özgürlüğü kapsamında bu türlü bir şey yok. Olaya ait kabahat duyurusunda bulunacağız” tabirlerini kullandı. Mahallî basın mensubu ve ekoloji aktivisti Eren Dağıstanlı ise “Kurum kartımla alana geldiğimde her seferinde çekim yapabilirken, bugün (dün) direnişçilerin olduğu alana alınmadık. Giremeyeceğimizi ve çekim yapamayacağımızı, lakin gözlerinin önünde durabileceğimizi söylediler. Müsaade vermiyorlar demek ki burada bir şeyler gizlenmeye çalışıyor. Herkes buranın sesi olsun…” diye konuştu. Öte yandan Elif Bekar, jandarmanın geçen hafta sonu gece iki buçukta köylülerin tapulu yerlerinde yer alan direniş çadırlarını sökerek talan etmesine yönelik de Kalkandere Adliyesi’ne hata duyurusunda bulunduklarını söyledi.
‘Vadimizin sesini duyun’
İkizdere’de doğan Ayla Baş da meskenlerinden çıktıklarında jandarmanın her keresinde kimlik sorduğunu belirtiyor. “Ben kuzinenin önünde doğmuşum, annem elbiselerimizi bu derelerde yıkamış…” diyen Ayla Baş, “Hepimiz burada doğduk büyüdük. Annelerimiz babalarımız bizi buranın çayıyla, balıyla büyüttü. Artık her şey elimizden alınmak isteniyor. Sabaha kadar her beş dakikada bir boş kamyonlar üst çıkıyor, dolu formda aşağı iniyor. Evimden çıkıp çöp atmaya çıktığımda jandarma kimlik sorup GBT denetimi yapıyor. Tapulu yerimizde çadırlarımız vardı. Onları söktüler. Artık oraya girmemiz de yasaklandı” diyor. İkizdere’nin sesinin herkesçe duyulmasını istediklerini kaydeden Ayla Baş, “Vadimizin sesini duyun! Bir insanın gidecek köyü olmamalı mı? Bu türlü giderse bizim olmayacak” sözlerini kullanıyor.