İtalya mesleğinde Granda Imparatore lakaplı Fatih Terim, o denli önemli teknik yanlışlar ve tercihlerle maçı rakibine armağan etti ki maçtan sonra aklıma bu başlık geldi. Elbette kastım onun oyunu okuma ve tepki gösterme kabiliyetinin gerilemeye başlamış olması… Yoksa geçmişte yaptıklarıyla artık yapamadıklarına bakınca aklıma öteki bir şey gelmiyor. Terim istiyor ancak yapamıyor…
Galatasaray, çift santrfor başlayıp maç boyunca tek organize atak geliştiremediği , son 10 dakikasına yenik girdiği maçı santrforsuz ve tekrar yenik bitirdi! Birinci yarısında her iki grup ismine da tek bir organize atak dahi olmayan maçta tam 4 gol oldu! Elhasıl Seyrantepe’de sözlerle tanım edilmesi pek mümkün olmayan şeyler oldu. Fakat işimiz olanları anlatmak. Hiç değilse talihimizi deneyelim…
Ev sahibi grup, maça dörtlü baklava ya da elmas dediğimiz orta saha tertibinde başladı. Savunmanın önünde süpürücü olarak Etebo misyon alıyordu. Önünde yer alan Gedson – Emre Akbaba – Emre Kılınç üçlüsünün asli vazifeleri toplu oyunda adam eksiltmek, topu öne oynamak, beklerin oyuna dahil olabilmesi için rakibi merkeze kümelenmeye zorlamak ve ceza alanı ya da etrafına boş koşular atarak savunmanın istikrarını bozmaktı. Bu üçlü bunların hiç birini yapamadı. Emre Akbaba’nın attığı gol elbet çok şıktı ancak taktik manada resmen tel tel döküldü. İleriye tek bir olumlu topu, adam eksiltmesi, boş koşusu yoktu. Meğer Galatasaray galip gelseydi, galibiyetin mimarlarından olarak gösterilecekti. Ah şu skor yorumcuları…
Akbaba berbattı, öbürleri daha da berbattı. Kulübe katıldığı günden beri hiç hazır bir manzara veremeyen, oyundan sık sık düşen, çalım atamayan, atak organize edemeyen Gedson Fernandes, sarı kırmızılı kadronun üretkenliğine tek yarar sağlamadığı üzere kaptırılan toplar sonrası savunmaya da pek yardıma gelmedi. Gedson – Akbaba ikilisine nazaran bir nebze daha canlı görünen Emre Kılınç’ın performansı ise elbette tek başına kâfi olmadı.
İlk dakikada Luyindama’dan gelen çok önemli kişisel kusur ile kalesinde golü gören Galatasaray’da topu ayağına alıp dikine süren ve adam eksiltmeyi deneyen birinci oyuncu Etebo oldu ve bunu 33. dakikada yaptı! O ana kadar Galatasaray’ın yaratıcı ayaklarının alandaki varlığına dair tek emare yoktu. Neyse ki Galatasaray bir duran topta uzaklaştırılamayan tehlike sonucu Yedlin ile beraberliği bulmuştu. Lakin oyun, resmen alarm veriyordu. Galatasaray, hamlede tempoyu bir türlü yükseltemiyor, merkezden delici koşular yapamıyor, beklere alan açamıyordu. Rizespor’un ise bu durumdan elbette hiç şikayeti yoktu. Birinci yarım saati 2-1 üstün geçiren Galatasaray’da Luyindama’nın birinci dakikada yaptığı yanlışın çok benzerini birinci yarının sonlarında bu sefer Marcao yaptı ve skor 2-2 oldu. Bu, koca 45 dakika boyunca tek bir organize hamle geliştirilemeyen maçta atılan dördüncü goldü. Rizespor, birbirinin kopyası 2 gol atmış, Galatasaray ise bu gollere biri duran top sonrası bence faul sonucu gerçek yere uzaklaştırılamayan toptan biri de uzaktan şutla gelen ekstra golle cevap vermişti.
İkinci yarıya da kadrolar birebir diziliş ve birebir oyun anlayışıyla başladı ki bu durum bana kalırsa akıl alır üzere değildi. Geçmişinde UEFA Kupası bulunan, Milan, Fiorentina üzere grupları çalıştıran Grande Fatih Terim, sanki koca 45 dakika boyunca hangi maçı izlemişti? Kadronun resmen hamle edemediğini, orta alanının edilgen ve statik kaldığını, 2 santrforla oynamasına karşın her ikisine de toplasan 2 tane top gelmediğini nasıl görmemişti? 54. Dakikada yediği penaltı golü sonrası Terim’e bir aydınlanma geldi ve gördü. Çabucak alandaki iki Emre’yi oyundan aldı. Tipik kanat oyunculu 4-4-2’ye döndü. Bir kanatta Onyekuru, öbüründe Kerem misyon alıyordu. Konuk kadro Rizespor ise bu atılıma 5 dakika sonra Skoda yerine daha deplase bir atak oyuncusu olan Michalak ile karşılık verdi ve savunmada cebinde sarı kartla oynayan Selim Ay’ı oyundan atılma ihtimaline karşı kulübeye çekti.
Galatasaray ismine bu değişikler biraz kıpırdanma getirir üzere oldu. Tahminen de büsbütün tesadüftü zira tabelada geride olan mesken sahibi karşısında Rizespor da uygunca geriye gömülmüştü. Aslında rakibin üzerine gitmek eşyanın tabiatı gereğiydi. Fatih Terim, topun gereğince ceza alanı etrafına inmediğini düşünmüş olmalı ki 2 orta saha oyuncusu daha aldı oyuna. Arda ve Feghouli girdi. Bence çok gerçek formda Gedson kenara alındı ancak Muhammed’in kenara alınmasına açıkçası pek mana veremedim. Esasen yeterlice geri çekilen Rizespor’u hiç değilse yüksek ve uzun toplarla tehdit etmek için bile alanda kalabilirdi. Alana 14 dakika evvel iki kenar oyuncusu atmış olan Terim, artık 2 kenar oyuncusu daha atmıştı. Birini merkezde öbürünü kanatta kullanıyordu. Merkezdeki Feghouli, oyuna girdikten dakikalar sonra birinci zıt topunu attı ve Galatasaray eşitliği yakaladı. Fakat bunda da Selim Ay’ın yerine oyuna dahil olan Meriah’ın acemiliği ile Rizespor’un yedek kalecisinin şanssızlığı temel büyük etkendi. Tekrar de Galatasaray, birinci organize atağını geliştirdi üstelik gol attı! Tahminen de maç daha yeni başlamıştı!
Dakikalar ilerledi, bana nazaran hakem çok hakikat formda verdiği penaltı kararından VAR’ın uyarısı sayesinde geri döndü. Halbuki Yedlin, ceza alanına giren rakibi Michalak’ı evvel çekiyor ve çizginin tam üstünde sol ayağıyla rakibinin bacağının gerisine vuruyordu. Yani ceza alanının dışında başlayıp, içeride biten bir ihlal kelam konusuydu. Yedlin, gereğince ihlal yapmamış olduğuna inanıyordu sanırım ve bir şeylerin yolunda gitmediğini düşündü. Hür atış kullanılmadan saniyeler evvel hakeme bir şeyler söyleyip, ikinci sarı kartla oyun dışında kaldı. Üstelik sahayı ağır hareketlerle terk ettiği için grubuna 2 dakika kaybettirdi. Akıl alır üzere değildi.
Maçta akıl almaz şeyler bitmek bilmiyordu. Neye şaşıracağımızı şaşırmıştık. Fatih Terim, bir atak daha yaptı. Alandaki tek golcüsü Falcao’yu oyundan alıp, yerine Babel’i koydu. Maça 2 santrfor ile başlayan sarı kırmızılılar, gol atmak zorundaydı lakin alanda golcüsü kalmamıştı! Bu değişiklik 88’de yapıldı ki yardımcıları maçın sonuna en az 10 dakika eklenmesi gerektiğini Terim’e söylemiş olmalıydı. Falcao’nun sakatlık ya da çok yorgunluk nedeniyle de kenara alındığına dair bir enstantane görmedik. Güzelce rakip yarı alana yerleşen santrforsuz Galatasaray, verdiği kontra sonrası tekrar geriye düştü. Fatih Terim, Luyindama’yı ileri santrfor olarak gönderdi. Kendi eliyle alandan aldığı 2 santrfor yerine sahanın topla bağı en zayıf, maçın çabucak başında dehşetli bir yanılgı yapmış sakar stoperinden gol bekledi. Şüphesiz beklediği olmadı ve Galatasaray, başından sonuna kadar kendi yanlışlarıyla hak ettiği bir yenilgi, Rizespor ise hiç aklından bile geçirmediği bir galibiyet aldı.
Bana nazaran bu puan kaybında baş sorumlu, maçın başından sonuna, birinci planından son kurtarma teşebbüsüne kadar büsbütün fiyasko tercihler yapan Fatih Terim’dir. Pazar günü oynanacak Beşiktaş – Fenerbahçe maçının sonucuna nazaran çok önemli şampiyonluk planları yapmaya başlayacak Galatasaray, kağıt üzerinde son derece kolay yenebileceği rakibine, rakibi pek de istememesine karşın büsbütün kendi yanlışlarından ötürü kaybetti. Uzunca müddettir bu türlü bariz teknik ve kişisel kusurların yapıldığı bir maç izlememiştim. Yoksa artık Terim, o kadar da “büyük” değil mi?