T24 müellifi Mehmet Yılmaz, AKP Genel Lider Yardımcısı Becerikli Ünal’ın bugün gerçekleşecek olan AKP Kongresi öncesinde yaptığı, “Bugüne kadar yaptığımız her şey aslında hazırlıktı. Hazırlıklarımızı tamamlamamız 19 yıl sürdü ve asıl artık başlıyoruz. 24 Mart yeni ve büyük bir seyahatin başlangıcı” ifadesine ait şöyle dedi:
“Ünal’ın lisanının altında bir bakla var ve bu bakla, bu partinin bugüne kadar kamuoyundan gizlediği bir diğer ajandasının olduğunu ele veriyor. Hazırlıklarını tamamlamışlar, ve büyük bir seyahate çıkmaya hazırlanıyorlar.” dedi.
Yılmaz’ın yazısı şöyle:
“Recep Tayyip Erdoğan, İstanbul’da Belediye Lideri iken 14 Temmuz 1996 günü Milliyet’te yayımlanan söyleşisinde, gazeteci Nilgün Cerrahoğlu’na şunu söylemişti:
“Demokrasi bir tramvaydır, gittiğimiz yere kadar masraf, orada ineriz.”
Erdoğan’ın tramvayın son durağına gelindiğini düşündüğünü gösteren çok örnek var.
İşaretler de tramvaydan inmeye hazırlandığını gösteriyor.
Türkiye’nin AKP iktidarında geçirdiği 19 yılın sonunda insan hakları ve demokrasi konusunda birkaç küme birden düştüğünü gösteren çok endeks var.
İsveç’teki Göthenburg Üniversitesi’nin gerçekleştirdiği bir araştırma var.
Varieties of Democracy (V – Dem) endeksi, demokrasi konusunda dünyanın en büyük bilgi tabanını kullanan bir araştırmaya dayanıyor. 202 ülkeden toplanan 30 milyonu aşkın data, 1789’dan günümüze kadar tarihi bir gelişimi de gösteriyor.
Bu bilgileri kıymetlendiren değişik ülkelerden 3 bin 500 uzmanın hazırladığı rapora nazaran Türkiye, 179 ülke içinde 149’uncu olabildi.
Beş temel endekste yapılan değerlendirmeye nazaran Türkiye, dünya çapında son on yılda demokrasisi en fazla gerileyen ülkeler sıralamasında üçüncü durumda. Bizden fazla demokrasisi gerileyen Polonya ve Macaristan var.
Ve onlarda da tesadüf bu ya İstanbul Sözleşmesi’nden tıpkı Erdoğan üzere çekilmek isteyen ve dini hisleri alabildiğine sömürerek siyaset yapan Katolik Hristiyan otokratlar iş başında! (*)
Yani Erdoğan aslında en başta verdiği kelamı tutmuş üzere görünüyor.
Amacına ulaşmak için bir müddetliğine bindiği demokrasi tramvayından inmeye hazırlandığı açık.
Mahir Ünal’ın kelamları ise yeni seyahatin ne istikamete olacağının ipucunu veriyor.
Kuşkusuz ki bu seyahatin sonunda demokrasi yok.
Türkiye’nin, üstte kelamını ettiğim V – Dem endeksinde, en düzgün durumda olduğu kıstas, “seçimli demokrasi” idi.
Erdoğan’ın, seçimli demokrasiye birinci darbe teşebbüsü, belediye liderlerini misyondan alıp, yerlerine memurlarını tayin etmesi ile gerçekleşti, başarılı da oldu.
Seçimle iş başına gelmiş bir belediye liderinin vazifeden alınıp, yerine bir İçişleri Bakanlığı bürokratının tayin edilmesini yadırgamaz hale geldik.
Milletvekili dokunulmazlıklarının kaldırılıp, milletvekillerinin mahpusa atılması, uyduruk mahkeme kararlarıyla milletvekilliklerinin düşürülmesi bir öbür etaba tekabül ediyordu.
HDP’ye yönelik kapatma teşebbüsünün nedeni de budur.
İstanbul Büyükşehir Belediye seçimlerindeki darbe teşebbüsü, millet tarafından püskürtüldü fakat bu hezimetten kaynaklanan öfkesi, artık İstanbul halkının bu seçimi nedeniyle cezalandırılmasına dönüştü.
Ve son darbe, sahip olmadığı bir yetkiyi TBMM’nin elinden gasp etme denemesi oldu.
Muhalefet bunu yargıya taşımaya hazırlanıyormuş.
Erdoğan yargısından nasıl bir sonuç bekliyorlar bilmiyorum fakat bu gaspa münasebet olan 9 numaralı Cumhurbaşkanlığı kararnamesi ile ilgili itirazın ortadan geçen yıllara karşın gündeme bile alınmamış olmasına bakarak, bir sonuca varabilirsiniz.
Erdoğan’ın partisinin çıkmaya hazırlandığı yeni seyahatte, demokrasi tramvayına binmeyeceğini, o işlerin artık çok geride kaldığını bugünden not etmiş olayım.”