Özel, olaylara ait tatmin edici bir soruşturma sürecinin yürütülmemesi nedeniyle devlet içinde hukuk dışı metotlara başvuran bir kümenin olup olmadığının belirlenebilmesi, tabir özgürlüğünü kısıtlayan uygulamalar ile artan insan hakları ihlallerinin nedenlerinin araştırılması gayesiyle TBMM Başkanlığı’na bir araştırma önergesi sundu.
Özgür Özel tarafından TBMM Başkanlığı’na sunulan araştırma önergesinin münasebetinde, “Türkiye’nin 12 Eylül askeri darbesinden sonra karşılaştığı ‘gözaltında kayıp’ gerçeği, 1980’ler ve 1990’larda azap ve farklı insan hakkı ihlalleriyle devam etmiştir. Türkiye’nin yakın tarihi ne yazık ki faili meçhul cinayetler, gözaltında kayıplar, azaplar ve azapta vefatlar ile doludur. 3 Kasım 2002 günü iktidara gelen Adalet ve Kalkınma Partisi, hak ihlallerine yönelik olarak ‘işkenceye karşı sıfır tolerans’ ve ‘güvenlik-özgürlük dengesi’ olarak tanımladığı bir siyaset yürüteceğini argüman etmişse de, iktidarının ilerleyen yıllarında anayasal haklara dahi müsamaha göstermeyen, farklı görüş ve fikirlere hayat hakkı tanımayan otoriter bir idare anlayışına bürünmüştür. Türkiye’nin milletlerarası toplulukta kabul gören Hukukun Üstünlüğü Endeksi, Global Barış Endeksi ve Basın Özgürlüğü Endeksi üzere milletlerarası sıralamalarda giderek irtifa kaybetmesi, bu görüşü teyit etmektedir” sözlerini kullandı. Önergenin münasebetinde şunlar kaydedildi:
İşkence argümanları, tecavüz tehdidi
“Yakın tarihte yaşanan berbat örneklerden farklı olarak, bir müddettir vatandaşlarımızın kaçırıldıkları, kaçırıldıktan bir mühlet sonra bırakıldıkları olaylar artmıştır. İstanbul Başakşehir’de 20 Ocak günü işine giderken, kimliği şimdi belirlenemeyen bireyler tarafından kaçırılan, 6 gün sonra gözleri bağlı biçimde bırakılan Gökhan Güneş, bu mühlet zarfında elektrik verme, kaba dayak, soğuk suyla ıslatarak şiddet uygulama, tecavüzle tehdit edilme üzere azaplara maruz kaldığını, kendisine işbirliği teklifi yapıldığını belirtmiştir. Bu olaydan neredeyse 1 ay sonra, 18 Şubat günü bu kere Ankara’da, konutlarının önünde üniversite öğrencileri Berke Ayduğan, Uğurcan İnal ve Sena B., kendilerini polis olarak tanıtan şahıslar tarafından kaçırılmış, bu bireylerden Uğurcan Pursaklar’da, Ali Gölbaşı’nda, Sena ise Sincan’da bırakılmışlardır. Mafya prosedürü üslubu bu uygulamalar, kamuoyuna yansısa da faal bir soruşturma yürütüldüğüne ait bir bilgi bulunmamaktadır. Öğrencilerden Ayduğan, ‘Birkaç soru soracağız diye arkadaşımdan uzaklaştırdılar. Yaka paça otomobile bindirdiler. İki saat boyunca tehdit ederek fizikî şiddet uygulayarak otomobille dolaştırdılar’ tabirini kullanmış, öğrencilerin ‘Boğaziçi Hareketlerine katılmayacaksınız’ diye tehdit edildikleri belirtilmiştir.
“İktidar partisi beyaz torosları sahipleniyor”
Ayrıca, olayın duyulmasının akabinde olay yerinde kamera imgelerini izleyen arkadaşlarının beyaz renkli bir araç ile kuşkulu 3 kişinin görüldüğünü tespit etmelerine karşın aracın ve kuşkulu şahısların karakolda izletilen kamera imgelerinde bulunmadığı ileri sürülmektedir. İktidar partisinin ülkeyi yine 1980’ler ve 1990’lara döndürme niyetinde olduğu partili sözcülerin ve bakanların yaptığı kimi açıklamalarla deşifre olmakta, Adalet ve Kalkınma Partisi, bu yılların makûs uygulamaları için bir simge niteliği taşıyan “Beyaz Torosları” sahiplenen bir lisanı tercih etmektedir.
“Etkin bir soruşturma yürütülmüyor”
İstanbul ve Ankara’da yaşanan son iki olayda, sokak ortasında bu ülkenin vatandaşları, kendilerini polis ya da kamu vazifelisi olarak tanıtan şahıslar tarafından kaçırılmış, azap görmüş, darp edilmiş hatta tecavüzle tehdit edilmiştir. Lakin, bu sürece yönelik faal bir soruşturma yürütülmediği üzere kamuoyu vicdanını rahatlatacak bir açıklamada da bulunulmamıştır. İstanbul ve Ankara’da 2021 yılı içinde yaşanan iki olaya yönelik tatminkar bir soruşturma yürütülmemesinin münasebetleri ile kendini kamu vazifelisi olarak tanıtan şahısların tespit edilebilmesini engelleyen sistemlerin açığa çıkarılması, devlet içinde hukuk dışı usullere başvuran bir kümenin olup olmadığının belirlenebilmesi, tabir özgürlüğünü kısıtlayan uygulamalar ile artan insan hakları ihlallerinin nedenlerinin araştırılması hedefiyle Anayasa’nın 98’inci ve TBMM İçtüzüğünün 104 ve 105’inci hususlarına nazaran meclis araştırması açılmasını arz ederim.”