Türkiye’nin hem ‘su yoksunu’ ülkeler ortasında yer aldığına hem de su tüketiminde dünya 7’incisi olduğuna vurgu yapan HDP Ekoloji Komitesi, “Şebekelerden sağlıklı, inançlı ve içilebilir su temin etmek devletin misyonudur. Su hakkının ihlali ömür hakkının ihlalidir” sözleriyle devletin ve mahallî idarelerin sorumluluklarına işaret etti.
HDP Ekoloji Kurulu Eş Sözcüleri Menekşe Kızıldere Naci Sönmez 22 Mart Dünya Su Günü hasebiyle yazılı açıklama yaptı. Açıklamada, BM’nin bu yıl Dünya Su Günü’nün temasını ‘suyun değeri’ olarak belirlediği hatırlatılarak, derinleşen su krizi ve su yoksunluğuna dikkat çekildi.
Su israfı ile çaba için su siyasetlerinin gözden geçirilmesi gerektiği vurgulanan açıklamada, “Şebekelerden sağlıklı, inançlı ve içilebilir su temin etmek devletin vazifesidir. Su hakkının ihlali hayat hakkının ihlalidir. Mahallî idareler vergi aldıkları yurttaşlarına içilebilir pak su sağlamak durumundadır. Vatandaşın içme suyunu satın alması suyun ticarileştirilmesidir” denildi.
HDP Ekoloji Komisyonu’nun açıklaması şöyle:
Türkiye kişi başına 1519 metreküp ile su yoksulu: Dünya’da her 10 bireyden 3’ünün meskeninde içme suyu kaynağı yoktur, 10 bireyden 6’sı su yokluğu sebebi ile sıhhatsiz şartlarda yaşamaktadır. Türkiye için de durum hayli vahimdir. Türkiye’nin, kişi başına düşen yıllık su ölçüsü olan 1519 metreküp ile “su fakiri” bir ülke olması bu hususta acil siyasetler geliştirilmesi gerektiğini göstermektedir.
Şebekelerden içilebilir su temin etmek devletin vazifesidir: Şebekelerden verilen sular içilemediği ve inançlı olmadığı için yurttaşlar içme suyunu ayrıyeten temin etmektedir. Şebekelerden sağlıklı, inançlı ve içilebilir su temin etmek devletin vazifesidir ve halkın bu muhtaçlığı karşılanmalıdır.
Su israfının en büyük nedeni kar hedefli projeler: Türkiye, su mahrumu olmasına karşın kişi başına su tüketiminde Dünya’da yedinci sırada yer almaktadır. Su israfını tedbire sorumluluğu vatandaşa yüklenirken, maliyetini bile karşılamayan hidroelektrik santrallerinde (HES) heba edilen suyun hesabı bile yapılmamaktadır. Şirketlere peşkeş çekilen su varlıklarının israfı da birebir biçimde gözlerden kaçırılmaktadır. En büyük su israfının nedeni kar maksatlı geliştirilen projelerdir. Bu projelerin birçok akar suları ve gölleri kurutmaktadır.
Yok edilen su varlıklarının hesabı verilmeli: Tarımda öteki tahliller üretilmediği için bilinçsizce kullanılan sular bir öteki büyük israf kaynağıdır. İmara açılan alanlar ile kirletilen ve yok edilen su varlıklarının hesabını devlet yurttaşlara vermek zorundadır. İklim krizi ile yok olan su varlıkları için alınmayan tedbirlerin hesabını yurttaş devlete sorabilmelidir. Dikkatleri ferdî su israfı üzerine çekmek, devletin makus su siyasetlerinin üzerini örtmek için kullanmamalıdır.
Su hakkının ihlali hayat hakkının ihlalidir: Su bir insan hakkıdır, su hakkının ihlali hayat hakkının ihlalidir. Mahallî idareler vergi aldıkları yurttaşlarına içilebilir pak su sağlamak durumundadır. Vatandaşın içme suyunu satın alması suyun ticarileştirilmesidir.
Pandemi su varlıklarının değerini gösterdi: Pandemi süreci bizlere sağlıklı bir hayatın devamı ve ekosistemlerin varlığını sağlıklı formda devam etmesi için su varlıklarının ne kadar değerli oluğunu bir defa daha göstermiştir. Salgın hastalıkların sürekliliği dikkate alınarak hakikat bir su siyasetinin izlenmesi birebir vakitte sıhhat hakkının korunmasıdır.
İktidar su siyasetlerini gözden geçirmeli: İklim krizi ve pandemi ile birlikte su krizi büyük bir tehlike haline gelecektir. İktidar su siyasetlerini gözden geçirmeli, tabiata ve yurttaşın hayat hakkına karşı işlenen cürümler durdurulmalıdır. Halkımızı da su israfını önlemenin ömrü, doğayı savunmak manasına geldiğinin şuuruyla hareket etmeye çağırıyoruz.
ANKA