Sözcü muharriri Deniz Zeyrek, bugünkü yazısında üniversite yıllarında pudra şekeri ile birinci tanışma anlarından bahsetti. Uyuşturucu içtiği imajlar ortaya çıkan ve “pudra şekeriydi” diyen Kürşat Ayvatoğlu’na da göndermelerde bulunan Zeyrek şöyle yazdı:
“Pudra şeker”le ise üniversite okumak için geldiğim Ankara’da tanışmıştım. 16 yaşındaydım ve yurt çıkmadığı için Keçiören’de akrabalarımın yanında kalıyordum. Bir bayram arifesinde şahsen onardığım gri renkli davul fırınla pandispanya yapmışlardı. Tepsi fırından çıktıktan sonra üzerine çok az ölçüde beyaz lakin toz şekerden daha ince una benzeri bir şey döktüler. Bu mevzudaki cehaletimi muhakkak etmemek için ne olduğunu soramamıştım. Isırmadan evvel yeniden parmağımla o beyaz tozdan biraz alarak tadına bakmıştım.
O pudra şekerini “kentli” olmakla “köylü” olmak, “zengin” olmakla “yoksul” olmak ortasındaki fark üzere görmüştüm.
Tahmin etmişsinizdir:
Bütün bu otobiyografik notları, AK Partili danışman Kürşat Ayvatoğlu, lüks arabada burnundan çektiği beyaz toza “pudra şekeri” deyince anımsadım.
1988 yılında, daha 16 yaşındayken pudra şekeri benim için kentli ile köylü, varlıklı ile fakir ortasındaki ayrımın kıymetli bir sembolü olmuştu.
2021 yılında ise Ayvatoğlu sayesinde, son 20 yılda ortaya çıkmış ve bilhassa gençlik içinde yayılmış sıkıntılı bir “insan profili”nin sembolüne dönüştü.
O profil de şudur:
“Fikirlerine, ideolojisine, ömür üslubuna inanmasan da daima iktidar cenahında kal. Onlar üzere görün. Toplumsal mecralarda ise muhafazakarlıktan, milliyetçilikten, Osmanlı’dan, Rabia’dan dem vur. İktidarı, haksızlıkları, ikili standartlı uygulamaları eleştirenleri ‘hain’, ‘ahlaksız’ üzere sözcüklerle etiketle. Art planda da işini gör. İktidarın bütün nimetlerinden yararlan. Varlıklı ol. Zorda kaldın mı önderinin, partinin gölgesine sığın. Gerekirse tereddüt etmeden palavra söyle, hatta demagojinin tabanına vur. Nasıl olsa lidere/partiye inananlar sana da inanacaktır. Sen kâfi ki keyifli bir ömür sür.”
Sonuçta Ayvatoğlu’nun yaptığı kendini bağlar. Kimseye ya da hiçbir partiye mal edilemez.
Ancak siyasetteki “Ayvatoğlu profili”ni yaratan ortam şahsen AK Parti iktidarının yapıtıdır.
AK Parti, bu ortamı ortadan kaldırmak, “Ayvatoğlu profili”ne ara koymak zorundadır.
Peki bunu yapıyor mu?
Ne yazık ki yapmıyor. Bilakis, toplumsal mecralarda tam da Ayvatoğlu profilindeki troller üzerinden muhalefete taarruz başlatıyor. Hem o ortamı besliyor, hem yeni Ayvatoğlular yaratıyor.